کد مطلب:36510 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:162

اصل مسابقه زندگی در این جهان تعطیل شدنی نیست، مهم...











قرآن می فرماید:

فاستبقوا الخیرات (بقره، 148)

در امور نیكو مسابقه بدهید.

مسابقه بدهید و از یكدیگر پیشی بگیرید اما نه در هر امری، نه به قصد سرگرمی و پر كردن وقت و نه صرفا برای اشباع میل جاه طلبی و برنده شدن، بلكه بالاتر و مهمتر از آن توجهتان را به هدف مسابقه معطوف بدارید، به دنبال نیكیها باشید. در بدیها از دیگران پیشی گرفتن، عین باختن است. وقتی بر سر یك امر شر و قبیح مسابقه می رود، برنده و بازنده ی آن مسابقه در واقع هر دو بازنده اند. فرض كنید كه دو نفر مشغول دشنام دادن به یكدیگرند و هر دو می خواهند در این نزاع از یكدیگر پیشی بگیرند، نباید پنداشت كه اگر یكی با دشنام دهان دیگری را بست، در این مسابقه پیروز شده است. در این نزاع هر دو بازنده اند. در زندگی، كثیری از این بازیها هست كه در هیچ سوی آن نشانی از پیروز شدن نیست. اینكه امیرالمومنین (ع) می فرماید:

و اكثر الاستخاره

بسیار طالب نیكیها باش،

اصلا گرد آنها بگرد، از سرزمینهای دیگر خارج شو و فقط در سرزمین نیكیها سفر كن، به همین منظور است.

[صفحه 18]

و تفهم وصیتی و لا تذهبن عنها صفحا فان خیر القول ما نفع:

وصیت مرا به نیكی فهم كن و آن را سرسری مگیر، بهترین قولها آن است كه سودی ببخشد.

یعنی گفتار من سودبخش است اما هنگامی سود می بخشد كه تو هم به قصد عمل و سودستانی آن را بخوانی. سخنی كه مورد انتفاع واقع نشود، سخنی است بی فایده.


صفحه 18.